NATIONALS - the full story

Nu maar het hele verhaal over Nationals.
Woensdag vertrokken we dus na school, in een vrij luxe bus (gelukkig, best fijn als je er 14 uur en een terug in moet doorbrengen. 'We' bestond uit de 1V, 2V en de 1V boys van Liverpool, school die ook roeit vanuit het Syracuse Chargers boathouse. Zij zaten achterin de bus en waren niet vervelend, dus ik vond het wel best. Ik kan even niet bedenken welke film we eerst hebben gekeken, maar het waren er alles bij elkaar heel wat. Na Mean Girls wilden de boys een of andere gewelddadige film kijken, ik weet niet wat het idee er achter was; maar alles wat ik ervan meegekregen heb (niet erg veel, allen het geluid) was de film half zo lang geweest als ze 'fuck' zouden schrappen. Seriously, het leek wel alsof ze probeerden het zo vaak mogelijk te zeggen. Sommige mensen hebben 'like' als stopwoordje, anderen blijkbaar... Naja, gelukkig had ik mn mp3 speler en een boek. We sliepen in een best mooi hotel in Virginia. Kamers worden altijd verdeeld in stern four plus coxswain en bow four plus spare. Dan zijn er two double beds (die ik er ernstig van verdenk twijfelaars te zijn ipv tweepersoons bedden) en als er een vijfde persoon is een opklap bed of in dit geval slaapbank.
De volgende dag gingen we rond 8 uur weer verder. Klein disaster: mijn mp3 speler was leeg en ik had dus geen muziek, dat was wel een beetje balen aangezien we nog zo'n zeven a acht uur te gaan hadden. Maar ik heb het overleefd en een aantal uren en films verder kwamen we aan at the race course. Ik heb al verteld dat het er heel mooi was, dus dat hoef ik niet nog een keer te doen. Na boten geriggerd te hebben gingen we even roeien om de course te verkennen. Op de terugweg moesten we lang wachten, file op het water! De boten konden maar een voor een langs de startvlotten/blokken en er waren behoorlijk wat boten die nog even een keertje roeiden. We hebben even gepraat met een boot uit Florida, dat was wel grappig. Voor hen was het een soort van koel, het was zo'n 25 graden...
Voor dinner gingen we naar Olive Garden, zegt jullie niets natuurlijk. Maar ze hebben er als voorgerecht unlimited breadsticks and salad, dus bij de tijd dat je eten komt zit je eigenlijk al vol. Ik ben trouwens wel een fan van de refils voor drinken in restaurants hier, je hoeft er vaak niet eens om te vragen. Dat was zeker in Tennessee wel handig, want met dat warme weer bleef je drinken!
En naar de wc gaan... dat was wat minder! Ze doen hier niet aan echte wc's bij wedstrijden of boathouses, dus het zijn altijd portopotties (aka die fijne, altijd heerlijk ruikende en zeer hygienische dixi gevallen). Das best te doen als ze net schoon zijn, en als het een graad of 10 of minder is. Het wordt al minder prettig als je niet de eerste persoon bent die er komt. Nog minder wordt het als het lekker warm is, dan wordt het een tropische stinkcel! Helemaal onplezierig is het als er geen wc papier meer is (gelukkig hadden we servetjes), het 25 graden is, en de berg *** bijna boven de bril uit komt. En dan moet je water blijven drinken, en weer naar de wc en toch maar weer blijven drinken en een uur later weer naar de wc. Eigenlijk mag het de naam wc niet dragen. Maar goed, tot zover de portopotties.
Ons hotel in Tennessee was helaas een stuk minder luxe dan dat in Virginia. We dachten even dat er geen deur was voor de wc/douche, maar er bleek een schuifdeur te zijn. Maar ach, er stond een bed. Dat was het dan ook wel zo'n beetje.
Hoe de race vrijdag ging heb ik al verteld, dus dat hoef ik ook niet nog een keer te doen.
Vrijdag gingen we voor dinner naar een italiaans restaurant, was erg lekker. Maar ze maken het echt heel koud in restaurants! Supposedly omdat je meer eet als je het koud hebt, maar ik vind het maar suf. In Olive Garden had ik al zitten koukleumen, dus was ik zo intelligent geweest om een vestje aan te trekken. Maar het was nog steeds niet bepaald warm. Het eten was heel erg lekker, dus dat maakte het wel weer goed. Het was wel behoorlijk anders dan dinner voor States in Saratoga, dat was iets dat lasagna heette, bestaande uit lasagnabladen en gehakt.
Zaterdag ging het roeien dus niet helemaal zoals de bedoeling was. Maar dat we niet in de finale zaten komt ook deels door het systeem van Nationals. Ze mixten namelijk de heats niet voor de semi finals, waardoor wij raceten met de top vijf van de vorige dag. En helaas behoorden wij daarin dus niet tot de top drie. Als we in de andere heat hadden gezeten, zouden we qua tijd derde zijn geworden. Nou waren er in die andere semi final om de een of andere reden zeven boten ipv zes. En de boat die daarin vierde was geworden had (vrij snel) petitioned dat ze naar de finals zouden moeten. En dat werd ingewilligd, dus zij kregen lane 7 in de grand final. Wij hadden overall de zesde tijd, dus we petetioned to get the 7th lane. Maar die andere boat was ons dus voor geweest en ze gingen niemand uit de finals kicken. Dus waren er twee boten in de finals die eigenlijk langzamer waren dan wij, waarvan wij er een al direct hadden verslagen de eerste dag. Dus dat was een beetje jammer. Gelukkig was het mooi weer en was het niet vervelend om de hele dag een beetje rond te hangen. Behalve de afwezigheid van een fatsoenlijke wc dan.
Het originele plan was om zaterdag na de races terug te gaan, maar vrijdag werd dat veranderd in een vertrek zondag ochtend. We zouden dan tussen de races niet in de zon hoeven te zijn, maar naar het hotel gaan. Zaterdag bleek dat dat helemaal niet kon omdat het hotel wel een eindje weg was. Dus het was een beetje nutteloze actie naar mijn mening, niemand was er blij mee. Maar als we er iets van zeiden dan was het volgens coach alsof het ons niets uitmaakte hoe we roeiden en bladibla. Beetje suf, maar goed. Donderdag nog naar de banquet en that's the last I'll see of coach.
We vertrokken zondagochtend om 5 uur en stopten een paar uur later bij een McDonalds (tja, Amerika he) voor ontbijt. Ze hadden ice coffee en dat leek me wel interessant. Er waren twee maten: regular en large. Ik dacht: kom, ik doe eens gek, ik neem een large. Ice coffee van Starbucks is niet zo heel gigantisch, dus ik verwachtte niet al te veel. Nou bleek dat de maten niet regular en large waren, maar meer huge en gigantic... Gelukkig was het wel lekker, maar het was wel echt super veel. Volgens mij was het echt bijna een liter, als het niet echt een liter was! Ik weet eigenlijk wel zeker dat het ongeveer een liter was. Voorlopig was ik wel klaar met slapen dus.
Nadat we in de bus PS I love you hadden gekeken wilde de achterste helft van de bus Superbad zien. Maar na een paar minuten besloten de moeders die mee waren dat dit toch nie appriopiate was, ze waren offended by the language. Op zich niet heel verbazingwekkend, I get their point, maar die andere film op de heen weg was ook niet bepaald vrouw/kind vriendelijk of zachtzinnig. Goed, geen Superbad dus. Maar een paar uur voordat we terug waren kwam de eigenaar van de Superbad dvd er ineens achter dat hij hem niet terug had gekregen. En aangezien wij de film eigenlijk niet wilden kijken en moe werden van hun kleuterige gedrag tijdens V for Vendetta, hadden wij die natuurlijk gestolen. Hele bus moest op zn kop gezet worden, wie had hem terug gegeven, waar was ie gestrand. Iedereen alle tassen doorzoeken voor het geval dat ie daar per ongeluk in zat, onder banken, tussen banken zoeken: nergens te vinden. Toen we bij de High School waren mochten we de bus niet uit voordat de film gevonden zou zijn. Werd niemand blij van aangezien het 8 uur 's avonds was toen. Dus mensen haalden alvast hun spullen uit de bagagevakjesdingen bovenin. Zo ook de eigenaar van de Superbad dvd, die aldaar zijn verloren geachtte dvd localiseerde...sukkel.
Dinsdag at practice bleek dat de Liverpool boys toch tot het inzicht waren gekomen (of in elk geval deden alsof) dat ze niet erg aardig tegen ons geweest waren af en toe, ze hadden een mandje met snoep en een sorry briefje achtergelaten in the boathouse.
Ik kan nog wel wat vertellen over Memorial day, dat was maandag, maar dat doe ik komend weekend. Ik hoop weer een beetje op mijn normale 'zondag op website schrijven' schema terug te komen. Hoewel het nog maar een paar weken is!! Morgen over vier weken ga ik hier weg en over een maand min een dag kom ik terug! Mocht je nou niet weten welke dag het vandaag is of niet zo'n rekenwonder zijn of dit pas later lezen, ik kom 27 juni terug!