After crew & golf: a 'dangerous' sport

Ineens heb ik weer tijd. Mijn dag is zo'n vier uur langer en het weekend is echt weekend, uitslapen en geen verplichtingen. Crew was heel leuk, maar het is toch ook wel fijn om zelf te bepalen wat ik met mijn tijd wil doen. Deze week had ik de laatste crew practice, dinsdag en donderdag was er een banquet voor alle roeiers en familie als afsluiting van het crew seizoen.
Dinsdag zouden we een fun practice hebben, dus een beetje in willekeurige boten stappen, coxswain spelen enzo. Maar eerst moest een boot opgeriggerd worden. En gewassen. En afgedroogd. En ook de andere boot moest gewassen worden, gelukkig niet opgeriggerd. Maar het ging allemaal niet zo snel, we hadden niet veel sponzen en handdoeken dus uitendelijk hadden we nog 40 minuten over voor de fun. Ik kwam uiteindelijk terecht in een vier, kon niet sturen en roeide mijn eigen boord, dus erg spannend was het niet. Coach vond het niet zo veel fun, want hij zei dat hij meerdere bijna-hartaanvallen gehad had door boten die op rampkoers voeren. Ik weet niet helemaal waar hij zich druk om maakte, het ging allemaal gewoon goed.
Donderdag was er dus een banquet, het eten was niet zo erg spannend eigenlijk. Er waren vooral veeel speeches. Elke coach zei even kort (of minder kort) iets over het afgelopen seizoen en zijn/haar roeiers en we kregen allemaal een medaille. De JV/lightweights girls' coach vertelde even kort iets over elke roeister. Best aardig hoor, maar het waren er 21 en het was speech nummer de veelste. Mijn coach praatte vooral over de plannen voor volgend jaar, wat ik een beetje vreemd vond. En toen alle seniors naar voren gekomen waren vertelde elke coach even waar zijn/haar seniors naar college zullen gaan, behalve mijn coach. Hij zei dat hij de avond niet langer wilde maken, maar even vertellen waar die zes meiden naar toe gaan had er echt nog wel even bij gekund, hij wist het gewoon niet. De team captains van mijn boot gaven paper plate awards aan iedereen in onze boten. De paper plate awards zijn dus award voor whatever, geschreven op een paper plate. Is een traditie van het crew team, wel leuk vind ik. Ik kreeg 'best dressed'. Andere awards waren oa: 'most likely to introduce longer words to coach', 'most likely to get into an argument with coach', 'best peanutbutter pie maker'. Alle niet-seniors hadden een senior gift voor de seniors, we kregen allemaal een fotolijst met een teamfoto, getekend by het hele team. Verder kreeg ik een certificaat dat ik een member of the varsity team was, een mok met FM crew er op, een 'crew' pin en de letters FM als een ding dat je op kleding kan doen of inlijsten. En als senior gift kregen alle seniors een sleutelhanger, een blad (nee, niet van een boom) met op de achterkant FM crew 2008 gegrafeerd. Dus een hoop spullen die ook allemaal mee moeten over een paar weken... Tot zover crew!
Maandag was het Memorial Day. Agnes en ik zijn met Doug naar de parade in Manlius gaan kijken. Was niet heel spannend, maar wel leuk om gezien te hebben en het was mooi weer dus niet vervelend om buiten te zijn. Zie foto's. Er staan ook foto's van States op mijn fotosite nu. Dus op tamarintheus.mijnalbums.nl
Vrijdag hadden we op school FM Day. Ik geloof dat ze het een community celebration noemden, maar het kwam erop neer dat er wat dingen te doen weren in school en we geen les hadden. Zo was er cottoncandy (klinkt niet zo aanrekkelijk als je het letterlijk vertaald, maar het is gewoon suikerspin), snocones (ijs/slush), mok maken, een hindernis/springkussen ding, pie (slagroom op een bord) throwing en een pie eating contest. Die pie eating contest was echt best wel disgusting, maar wel grappig en vrij absurd. Zie ook foto's. Er was gratis lunch (tja, Nederlandse he) en Agnes en ik besloten dat we ons dan toch maar aan school lunch moesten wagen. Het was nog niet eens zo heel slecht, hoewel het verre van gezond was. De macaroni salad was voorals veel mayo en een hot dog is ook niet echt gezond, maar het was best eetbaar. Later bedacht ik dat ik er even een foto van had moeten maken, maar dat lukte toen dus niet meer. Aan het eind van de dag kregen we ons yearbook, ik heb het nog niet echt doorgekeken, alleen even gechecked of mijn foto erin staat (en dat staat ie). Ook kreeg ik een 'Voices', dat is het Literary Magazine van school, met gedichten en korte verhalen van scholieren erin. Nou ben ik niet zo'n fantastische dichter, maar blijkbaar een betere fotografe want er staat een foto van mij in. Best wel tof vind ik!
Gisteren zijn Agnes, Sharon en een vriendin van Sharon naar de outlet stores in Waterloo geweest, ongeveer een uur rijden. Tenminste, als je in een keer goed rijdt. Dat lukte op de heenweg niet helemaal, maar we kwamen er toch. Ik heb niet al te veel gekocht, maar het was wel leuk. Ik ben me er wel van bewust dat ik alles wat ik koop ook mee terug moet nemen en dat wordt denk ik nog wel even proppen... Het is maar goed dat mijn moeder over twee weken voor een weekje komt, zodat ik wat extra kofferruimte heb! Verder natuurlijk heel leuk en gezellig hoor, maar de extra kofferruimte is een fijne bijkomstigheid.
In gym heb ik nu golf. De weken hiervoor had ik archery, boogschieten wat ik echt leuk vond. En ik was best goed in staat het target te raken, maakt het ook leuker. Golf is wat minder succesvol, ik heb nu drie lessen gehad. Waarvan 2 echt met een club en een bal. Maar de eerste les raakte ik de bal 3 keer. Een les is 40 minuten, of eigenlijk 30 min omkleden enzo. Afgelopen keer ging het wat beter, maar een natuurtalent in het raken van de bal ben ik niet. Het is nog een soort gevaarlijke sport heb ik ondervonden: de jongen naast mij stond raakte de bal zo raar dat deze tegen mijn bovenbeen aankwam. Later zei hij: "It would have been a good shot if it had gone in the right direction." Ja, duh, die bal ging vet hard, tegen mijn been aan! Dus nu heb ik een paarse plek op mijn been, erg fijn. Ben meteen maar even een stukje opgeschoven, ik dacht dat het wel veilig zou zijn om uit swing-afstand te blijven, maar blijkbaar niet. Ach, nog maar vier golflessen te gaan. Misschien dat ik mijn talent nog moet ontdekken...
Komende week is mijn laatste hele week school, de week daarna is maar vier dagen. Zaterdag is the Senior Ball. Zondag ga ik naar een meeting van de DeRuyter historical society om iets over Nederland te vertellen. Doug haalt daar de gemiddelde leeftijd ernstig naar beneden, maar het lijkt me eigenlijk toch wel leuk.
Tot slot, ik kreeg van mijn moeder commentaar dat ik zo veel Engelse woorden/zinnen er tussendoor gooi. Ik heb even een stuk van mijn laatste schrijfsel teruggelezen; het is inderdaad wel een beetje ernstig. Maar als ik het schrijf klinkt het niet echt raar voor mij, ik vertaal dingen echt van het Engels naar het Nederlands. En als ik zo snel geen goed klinkende vertaling kan verzinnen of er gewoon eventjes geen zin in heb, blijft het bij Engels. Ik heb even hard mijn best gedaan, en deze alinea is volgens mij helemaal Nederlands; ik kan het nog hoor!