Tracking midshipmen & Washington DC

Ik heb vakantie!! Deze week is winterbreak, best aardig. Dit bericht is een beetje later dan gebruikelijk, omdat we de afgelopen dagen naar Washington DC zijn geweest. Eerst was het plan om woensdag te vertrekken en dan zondag terug te komen, maar het kwam Doug beter uit met vrij nemen van zijn werk om het begin van de week te gaan, omdat maandag Presidents Day was, dus een federal holiday. We vertrokken dus zaterdag, richting New Jersey. We gingen eerst naar New Jersey en bleven daar bij vrienden van Sharon en Doug, waar we ook geweest waren toen we in New York waren. De rit naar Washington is behoorlijk lang, zo'n 7 uur, dus het is wel lekker om dat op te breken! De eerste dag was dus niet al te spannend, 's avonds nog wel even naar een grote mall geweest, was wel leuk maar niets gekocht. Oja, behalve een chai tea latte bij Starbucks, niet te vergeten!
De volgende ochtend vertrokken we vrij vroeg de kant van Washington op. Het plan was eerst om op de terugweg naar Annapolis te gaan (uitleg volgt), maar omdat maandag Presidents Day was, leek het beter om dan naar Washington te gaan omdat alle federla workers niet naar Washington zouden gaan en het dus wat rustiger zou zijn in het verkeer. Annapolis is ongeveer een uur van Washington vandaan, en in Annapolis is de Naval Academy. De Naval Academy is een hogere navy opleiding en Doug is naar de Naval Academy geweest (lang geleden...). Er is dus een mega campus bij een bay, navy heeft natuurlijk wel water nodig. Maar we hebben even rondgelopen in het winkeltje, ik heb Navy sweatpants gekocht, want mn sweatpants van Brown University heb ik in de Y laten liggen en daar heeft iemand anders nu plezier van. Daarna hebben we een beetje rondgelopen op de campus. Je kan daar gewoon rondlopen wat je wil, behalve dat als je binnenkomt je door een detectiepoortje moet lopen en een ID moet laten zien. We hebben een beetje foto's genomen: op een kanon gezeten, een anker beklommen, was wel lol. Toen zagen we vier midshipmen (oftewel: naval academy studenten) lopen. Die waren nogal makkelijk te herkennen, aangezien ze in uniform liepen. Dat schijnen ze zo'n beetje altijd te moeten, binnen een bepaalde straal van de campus (geen vervelend uitzicht natuurlijk). Maar goed, gevraagd of ze met ons op de foto wilden, dus op de foto geweest en even gekletst was wel gezellig. Sharon kwam met het idee om de foto's naar hen te mailen, dus emailadressen uitgewisseld. Toen we later terug waren in het hotel bedacht iemand (we weten eigenlijk niet echt wie) dat het wel leuk zou zijn om 's avonds wat te gaan drinken ofzo met 'onze' midshipmen. Maarja, we hadden een naam en een emailadres, geen telefoonnummer en geen computer. Kan wat aan gedaan natuurlijk. Er was een computer in het hotel, dus hebben Agnes en ik een mailtje gestuurd. Maar misschien leest ie zn mail wel niet... Dus kwam Doug met het idee om de Navy Academy te bellen en te proberen zijn nummer te achterhalen ofzo. Dat lukte niet, maar we konden wel een message achterlaten, dus mijn nummer achtergelaten. Hij belde later terug, maar ik denk dat mijn telefoon geen goede ontvangst had in het hotel ofzo, want ik zag later dat ik missed calls had. Dus weer teruggebeld, uitgelegd dat we die meisjes uit Europe waren, maar helaas had hij al plannen.. Nouja, we hebben in elk geval een hoop lol gehad met het opsporen!
De volgende ochtend vertrokken we richting Washington. Washington ligt een behooorlijk stuk zuidelijker dan Syracuse en maandag was het erg mooi weer. Het was 70 graden, dus iets van 20! Jas was niet nodig dus en ik had best spijt dat ik mn warme boots aan had en niet mijn sneakers. In Washington hebben we eerst een beetje sightseeing gedaan, Capitol, White House, Washington Monument. The White House is trouwens op tv wel more impressive dan in real. Het is wel groot en wit enzo hoor, maar niet echt dat je nou zegt: jeejte en tjonge. Maar natuurlijk wel leuk om in het echt gezien te hebben! Toen wilden we naar het Spy museum gaan, maar er was in heel DC geen parkeerplek meer te vinden, echt nergens nergens, dus dat ging niet lukken. Toen zijn we naar een grote mall ongeveer 20 minuten uit de stad gegaan, waar we gelunched hebben en een beetje geshopt. Waarschijnlijk waren veel mensen met het mooie weer en de vrije dag DC in gegaan, en rond vijf uur gingen we weer terug de stad in. Na ingechecked te hebben in het hotel, best luxe hotel trouwens! Gingen we riching Georgetown for dinner. Onderweg hebben we een aantal monumenten bezocht: het Lincoln monument, het Vietnam monument en het Korean war monument. Het Vietnam monument was wel impressive, een zwarte muur met namen, namen en nog meer namen. Als je vanaf het Lincoln monument rechtuit kijkt zie je het Washington Monument, met daartussen oa een grote bak met water. Dat is waar in Forrest Gump Forrest een speech houdt en waar hij Jenny weer ziet. Was wel grappig om dat in het echt te zien.
De volgende ochtend zijn we na het ontbijt op museumtour gegaan, want in Washington zijn veel musea en de meeste daarvan zijn nog gratis ook. We zijn naar het Air and Space museum geweest, was wel interessant op zich, ik had er nog wel wat langer rond kunnen lopen, maar de rest vond het een beetje veel van hetzelfde. Tja, ik lees zou eenmaal echt bordjes in musea, dus dan doe je er wat langer over en dan is het ook allemaal wat interessanter. Er was in dat museum ook een tentoonstelling van een deel van het American History museum. Dat leek me nou echt een leuk museum, maar het is voor twee jaar gesloten tot september, helaas. Maar de belangrijkste, bijzonderste dingen zijn nu dus in het air & space museum. Zo was er Lincolns hoed, een deel van de eerste computer, een van de eerste cottongins (begin industrialization), bokshandschoenen van Mohammed Ali, handschoenen van Marilyn Monroe, de jurk van Jackie Kennedy en een zilveren cup die meegekomen was op de Mayflower (boot met eerste settelers). Verder is iedereen crazy about schoenen uit de wizard of Oz, maar ik ken de hele wizard of Oz niet. Als ik er ooit nog eens wat mee krijg kan ik in elk geval zeggen dat ik de schoenen en het costume van de scarecrow gezien heb.
Daarna gingen we naar het American Indian museum. Ik vond het wel interessant, maar de rest niet zo.
Vervolgens gingen we naar het Holocaust museum, Sharon en Doug gingen niet mee want ze waren er al eens geweest en gingen even slapen in de auto (ook leuk). Maar goed, toen we na een beetje rondgelopen te hebben zoekende naar bordjes die ons zouden vertellen waar we heen moesten eenmaal door hadden dat we een kaartje op moesten halen en met de lift naar boven moesten, was het wel interessant. Niet echt om vrolijk van te worden natuurlijk, en ik wist ook al aardig wat. Maar minder over wat er in oost europa gebeurde, dus toch weer wat geleerd. Toen we uit het museum kwamen was het rond twee uur en tijd om aan de lange reis richting huis te beginnnen. Onderweg stopten we in Pennsylvenia voor lunch/dinner bij een zuidelijk restaurant. Ik heb chicken 'n dumplins gegeten, maar ik kan het niet aanraden... Ik wist niet wat dumplins waren, dus dacht ik: laat ik het maar proberen. Maar het is heel deegig, lastig te omschrijven maar het had nog het meest weg van papiermacheelijm in vaste vorm met wat smaak. Tis niet mn favoriet, maar het was eetbaar en nu weet ik wat het is.
Rond tien uur waren we, eindelijk, weer thuis. Het huis was nog in tact, net als Kents handen, dus beter dan de vorige keer. Toen ik de deur van mijn kamer op en deed sprintte Coal (een van de katten) er uit. Hij had daar waarschijnlijk de hele dag opgesloten gezeten, en wat sporen achtergelaten... fijn. Gelukkig alleen vloeibare sporen en niet op mijn bed ofzo, dus het is overkomelijk.
Voor de rest van de vakantie heb ik nog geen plannen, ik zie wel. Vandaag is even een lekker niets doen dagje. Ik zal zo de foto's op mijn site zetten, dus kijk op tamarkinkel.mijnalbums.nl.